Ö HARFİ İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
Öbek: Tomurcuk, aynı türden şeylerin oluşturduğu yığın küme
Öget: İyi, uygun, güzel
Öğe: Öke
Öğet: İyi, uygun, güzel
Öğün: Güzelliğinle, herşeyinle, övün, kendini öv
Ömrüm: Ömür anlamı taşıyan, ömrün sahibi
Önay: Ay’ın ilk günlerindeki hali, hilal
Öney: Önde giden, ileri giden, önde olan
Öngül: (ilk çocuk için) ilk gül, önde gelen gül, önde gelen
Öniz: (ilk çocuk için) ilk iz, önceki iz
Ören: Eski yapı ya da kent kalıntısı
Örengül: Örende yetişen bir tür gül, ak gül, yaban gülü
Örge: Süs, motif
Övgül: Övgüye değer, övülmeye değer, övülesi
Övgünç: Bkz. Öğünç, övünç
Öykü: Hikaye/ Masal
Özaltan: Özü kızıl sabah vakti, öz al renkli tan
Özaltın: Özü altın, altın gibi içsel varlığı olan; halis altın
Özaydın: Özü aydınlık, içsel varlığı pırıl pırıl
Özaytan: Özden Ay gibi doğan tan
Özbal: Hiçbir katkısı olmayan bal, gerçek bal, katkısız bal,bal özü
Özbil: Özünü bil; ayrıntıyı değil öz” olanı bil, özü bil
Özbilek: Özünü bilen, öz bilgili
Özde: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
Özden: Kişinin kendi içinden, özünden, candan olan
Özder: Kısa, öz şeyler
Özderen: Öz derleyen
Özdeş: Birbirine benzeyen, eşit nitelikli, özce eş
Özenay: Ay gibi çok güzel
Özengül: Özenerek yetiştirilmiş gül özen gülü, istek gülü
Özenir: Bir şeye özenen bir şeyi titizlikle, özenle yapan, özenen
Özenmiş: Özenerek yaratmış
Özge: Başka, özel. El, yabancı.
Özgönül: Özden ve gönülden
Özgülay: Özelliği, özgülüğü olan ay; özü, kendisi güle benzeyen ay
Özgülüm: Benim kendi gülüm
Özgünel: Benzeri olmayan el, çok güzel el, eli çok güzel olan kimse
Özil: Özü yabancı olmayan, kendi ilimiz
Özipek: Özü ipekten
Özlenen: Özlem duyulan, kavuşma isteği uyandıran görme isteği uyandıran, hasreti çekilen
Öznil: Nil nehri gibi verimli.
Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Özperi: Peri kadar güzel
Özpetek: Gerçek petek
Özpınar: Gerçek pınar, gerçek kaynak
Özselen: Öz ses, öz bilgi, gerçek bolluk
Özsu: Besleyici su, bitkilerin dokularında bulunan su
Özşah: Güçlü kişilik
Özten: Güzel tenli
Özüm: Kardeş gibi görülüp, sevilen
Özün: Hakkıyla kazanılmış ün
Özveri: Kendinden bir şeyler verme işi, bir amaç uğruna kendi yararından vazgeçme