Ö HARFİ İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ

Öbek: Tomurcuk, aynı türden şeylerin oluşturduğu yığın küme

Öget: İyi, uygun, güzel

Öğe: Öke

Öğet: İyi, uygun, güzel

Öğün: Güzelliğinle, herşeyinle, övün, kendini öv

Ömrüm: Ömür anlamı taşıyan, ömrün sahibi

Önay: Ay’ın ilk günlerindeki hali, hilal

Öney: Önde giden, ileri giden, önde olan

Öngül: (ilk çocuk için) ilk gül, önde gelen gül, önde gelen

Öniz: (ilk çocuk için) ilk iz, önceki iz

Ören: Eski yapı ya da kent kalıntısı

Örengül: Örende yetişen bir tür gül, ak gül, yaban gülü

Örge: Süs, motif

Övgül: Övgüye değer, övülmeye değer, övülesi

Övgünç: Bkz. Öğünç, övünç

Öykü: Hikaye/ Masal

Özaltan: Özü kızıl sabah vakti, öz al renkli tan

Özaltın: Özü altın, altın gibi içsel varlığı olan; halis altın

Özaydın: Özü aydınlık, içsel varlığı pırıl pırıl

Özaytan: Özden Ay gibi doğan tan

Özbal: Hiçbir katkısı olmayan bal, gerçek bal, katkısız bal,bal özü

Özbil: Özünü bil; ayrıntıyı değil öz” olanı bil, özü bil

Özbilek: Özünü bilen, öz bilgili

Özde: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan

Özden: Kişinin kendi içinden, özünden, candan olan

Özder: Kısa, öz şeyler

Özderen: Öz derleyen

Özdeş: Birbirine benzeyen, eşit nitelikli, özce eş

Özenay: Ay gibi çok güzel

Özengül: Özenerek yetiştirilmiş gül özen gülü, istek gülü

Özenir: Bir şeye özenen bir şeyi titizlikle, özenle yapan, özenen

Özenmiş: Özenerek yaratmış

Özge: Başka, özel. El, yabancı.

Özgönül: Özden ve gönülden

Özgülay: Özelliği, özgülüğü olan ay; özü, kendisi güle benzeyen ay

Özgülüm: Benim kendi gülüm

Özgünel: Benzeri olmayan el, çok güzel el, eli çok güzel olan kimse

Özil: Özü yabancı olmayan, kendi ilimiz

Özipek: Özü ipekten

Özlenen: Özlem duyulan, kavuşma isteği uyandıran görme isteği uyandıran, hasreti çekilen

Öznil: Nil nehri gibi verimli.

Öznur: Gerçek ışık, ışığı özlü olan

Özperi: Peri kadar güzel

Özpetek: Gerçek petek

Özpınar: Gerçek pınar, gerçek kaynak

Özselen: Öz ses, öz bilgi, gerçek bolluk

Özsu: Besleyici su, bitkilerin dokularında bulunan su

Özşah: Güçlü kişilik

Özten: Güzel tenli

Özüm: Kardeş gibi görülüp, sevilen

Özün: Hakkıyla kazanılmış ün

Özveri: Kendinden bir şeyler verme işi, bir amaç uğruna kendi yararından vazgeçme